Ερώτηση με Θέμα : «Το Ελληνικό ΥΠΕΞ κλείνει ξαφνικά για τους ερευνητές τους σχετικούς φακέλους για τη Γενοκτονία των Αρμενίων ».

                                       ΠΡΟΣ :  ΥΠΟΥΡΓΟ ΕΞΩΤΕΡΙΚΩΝ

Θέμα : «Το Ελληνικό ΥΠΕΞ κλείνει ξαφνικά για τους ερευνητές τους σχετικούς φακέλους για   τη Γενοκτονία των Αρμενίων ».

Κύριε Υπουργέ,

τη στιγμή ακριβώς που η κυβέρνηση ποινικοποιεί την «κακόβουλη» αμφισβήτηση Γενοκτονιών, το υπουργείο Εξωτερικών αποφάσισε να κλείσει για τους ερευνητές το τμήμα του αρχείου του που αφορά τη Γενοκτονία των Αρμενίων από τους Νεότουρκους το 1915.

Όπως απάντησε η προϊσταμένη  του Διπλωματικού και Ιστορικού Αρχείου ΥΠΕΞ, -Φ. 7100.1/213/ΑΣ 459- Αύγουστος 2014- σε σχετικό αίτημα, το υλικό  αυτό βρίσκεται προσωρινά υπό δέσμευση λόγω ψηφιοποίησής του, και β) εν αναμονή εξέτασης του αιτήματός ,να προσκομισθεί περίληψη που να ορίζει το πλαίσιο της έρευνας.

Κι αυτό, (όπως αναφέρει και δημοσίευμα της  «Εφημερίδας των Συντακτών»), ενώ μέσα στο 2015 συμπληρώνεται  ένας αιώνας από τη σφαγή, η επισκόπηση και η ανάλυση της οποίας αναμένεται ν’ αποτελέσουν το κατεξοχήν ιστοριογραφικό γεγονός της ερχόμενης χρονιάς σε διεθνή κλίμακα.

Ως πρόσχημα του αποκλεισμού επιστρατεύεται η «ψηφιοποίηση» του συγκεκριμένου αρχείου, που

από «σύμπτωση» φέρεται ν’ αποφασίστηκε ακριβώς τη στιγμή που -λόγω επετείου- το περιεχόμενό του παρουσιάζει ιδιαίτερο ενδιαφέρον. Όπως προκύπτει δε από το έγγραφο της απάντησης του ΥΠΕΞ,

 ο αποκλεισμός αυτός συνοδεύεται από την απροκάλυπτα λογοκριτική απαίτηση, οι ερευνητές να υποβάλουν προκαταβολικά στο υπουργείο «το πλαίσιο της έρευνάς τους και περίληψη του αιτήματος»!!

Ερωτάστε κύριε Υπουργέ :

1)  Με ποιο σκεπτικό και από ποιους αποφασίστηκε, λίγους μόλις μήνες πριν από την επέτειο της αρμενικής γενοκτονίας, το κλείσιμο των φακέλων του ΥΠΕΞ με τις αναφορές των Ελλήνων προξένων της εποχής για τα γεγονότα; Ποια ακριβώς (διπλωματικά ή άλλα) συμφέροντα εξυπηρετεί η απόκρυψη της μαρτυρίας τους για τη σφαγή;

2) Τι είδους ελευθερία της ιστορικής έρευνας συνεπάγεται η υποχρέωση των ερευνητών να υποβάλλουν προκαταβολικά σε μια δημόσια υπηρεσία το «πλαίσιο» της δουλειάς τους, χωρίς να έχουν καν δει το αρχειακό υλικό που θέλουν να μελετήσουν, προκειμένου να τους επιτραπεί η πρόσβαση σ’ αυτό;

3) Πόσο σύννομη είναι μια τέτοια απαίτηση, η οποία έρχεται σε κατάφωρη αντίθεση τόσο με το άρθρο 16§1 του ισχύοντος Συντάγματος («η έρευνα είναι ελεύθερη», η δε «ανάπτυξη και προαγωγή της αποτελεί υποχρέωση του Κράτους») όσο και με τον υφιστάμενο Κώδικα Διοικητικής Διαδικασίας (Ν. 2690/99, άρθρο 5) που επιβάλλει την απρόσκοπτη πρόσβαση των πολιτών στα δημόσια έγγραφα που τους ενδιαφέρουν;

4) Αποτελεί ή όχι  παραβίαση των παραπάνω αναφερόμενων διατάξεων, η «προληπτική απόσυρση» των τεκμηρίων της αρμενικής γενοκτονίας από τα μάτια του κοινού, η οποία είναι αρκετά εύγλωττη για τη  στάση της κυβέρνησης σε κομβικά γεγονότα που στιγμάτισαν το ιστορικό παρελθόν;

Αθήνα 17/ 9/ 2014

                                               

ΟΙ ΕΡΩΤΩΝΤΕΣ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ

   

     ΓΙΑΝΝΗΣ ΔΗΜΑΡΑΣ

                 

                  ΓΑΒΡΙΗΛ ΑΒΡΑΜΙΔΗΣ